فروشگاه آنلاین نرم افزار و بازی

از آن جمله است كه آيه 105سوره بقره: ‹‹مايودالذين كفروا من اهل الكتاب والمشركين ان ينزلّعليكم من خير من ربكم›› (هرگز كافران اهل كتاب و مشركان مايل نيستند كه بر شما (مسلمان) خيري از جانب خدا نازل شود). وجه افتراق اين دو واژه، مورد اشاره فقيه بزرگ معاصر امام خميني (ره) قرار گرفته است. ايشان اعتقاد دارند در هر صورت ثابت كردن اين كه همه گروه كافران مشركند، ممكن نيست و تنها گفتن اينكه عزيز فرزند خداست، سبب شرك نمي شوند.
حال با گذر از اينكه آيه مورد بحث شامل تمامي اصناف كفار نيست، نكته قابل تأمل اين است كه در اين ايه نجس بودن به چه معناست. آيا مقصود ناپاكي جسمي است يا مقصود پليدي انديشه و فكر است؟
طبرسي در مجتمع البيان مي گويد: به هرچيزي كه طبع انسان از آن متنفر است، نجس گفته مي شود. به همين دليل اين .اژه در موارد زيادي به كار مي رود كه نجاست و آلودگي ظاهري وجود نداردو از اينجا روشن مي شود كه با توجه به آيه فوق به تنهايي نمي توان قضاوت كرد كه اطلاق ‹‹نجس›› بر مشركان به اين خاطر استكه جسم آنها آلوده است؛ همانند آلوده بودن خون، بول و شراب يا اينكه به خاطر عقيده بت پرستي يك نوع آلودگي دروني دارند و بدين ترتيب براي اثبات نجاست كافر به اين آيه نمي توان استقلال كرد.