فروشگاه آنلاین نرم افزار و بازی

قانون مجازات جمهوري اسلامي ايران با توجه به اهميت پوشش، بي حجابي در انظار عمومي را جرم اعلام كرده است. تبصره ماده 638 قانون مجازات اسلامي در اين خصوص بيان مي دارد: ‹‹زناني كه بدون حجاب شرعي در معابر و انظار عمومي ظاهر شوند به حبس از ده روز تا دو ماه يا از 50 هزار تا 500 هزار ريال جزاي نقدي محكوم خواهد شد››.
اينجا معناي غالب حجاب كه پرده است، منظور نيست بلكه مقصود پوششي است كه شامل تمام بدن به جز صورت و دو دست تا مچ است. شايد گفته شود اين ماده ناظر بر جهانگردان زن غير مسلمان نيست؛ زيرا ملاك حجاب شرعي را بايد در شرع جستجو كردو همانطور كه جستجو شد الزامي براي پوشش شرعي زنان غير مسلمان است. به نظر مي رسد اين عقيده ناصواب است زيرا مقصود قانونگذار چنين نبوده واز اصطلاح حجاب شرعي صرفاً ميزان پوشش مقصود بوده است، نه افرادي كه ملزم به پوشش هستند؛ به ديگر سخن مقنن درپي بيان اين معنا بوده است كه محدوده پوشش را براي مكلفان به قانون بيان كند بدون اينكه به مليت يا مذهب يا عقايد آنان توجهي كند.
اين عقيده منطبق با اصل شمول قوانين جذايي در مورد كليه افراد ساكن ايران است. ماده 3 قانون مجازات اسلامي در اين زمينه بيان مي دارد: ‹‹قوانين جزائي درباره كليه كسانيكه در قلمرو حاكميت زميني، دريايي و هوايي جمهوري اسلامي ايران مرتكب به جرم شونداعمال مي شود مگر آنكه به موجب قانون ترتيب ديگري مقرر شده است››.
بنابراين، جهانگردان زن غير مسلمان ملزم به رعايت اين محدوديت قانوني هستند.