فروشگاه آنلاین نرم افزار و بازی

تراشه های نجاری؛ غذای مردم

خروج مردم بی گناه و بی پناه از شهرکرمان هم گره گشا نشد، حلقه محاصرهگرسنگی روز به روز تنگ تر می شد تا آنجا که مردم از تراشه های نجاری، هستهخرما و برگ درختان برای رفع گرسنگی استفاده می کردند حتی عده ای دلوهایآبکشی را خیس می کردند و بعد از نرم شدن می خوردند!!

قتل فرمانده نظامی شهر و رخنه در سپاه زند

آخرین اشتباه خان زند را ماجرای اعدام «قاسم خان جوپاری» یکی از فرماندهاننظامی شهر بود .هنگامی که گناه قاسم خان که می خواست برای رهایی مردم کرماناز اطرافیان خان قاجار در بیرون دروازه، مدد بگیرد ثابت شد، دستور داد اورا اعدام کردند غافل از اینکه نیمی از تفنگچیان زبده شهر که دارای پست هایکلیدی هستند از خویشان قاسم خان و اهل جوپار و ماهان هستند، غفلت لطفعلی خان تا آنجا بود که حتی دستور نداد تا آنها را از پست های کلیدی بردارد وافراد دیگری را به جای آنها بگمارد.سرانجام خویشان قاسم خان که از جملهنگهبانان حصار شرقی شهر بودند، رخنه ای در آن ایجاد کرده و راه ورودسربازان احمد خان ماکویی و سایر لشکریان آقا محمد خان را به شهر فراهمکردند.این تو کردی، نه کار تقدیر است.بدینسان آنها آمدند و فاجعه ای را درکرمان رقم زدند که هرگز تاریخ بشریت آن را از یاد نخواهد برد.وقتی لطفعلیخان دستگیر شد و با تنی مجروح و خون آلود، دست بسته و پای در زنجیر بهوسیله ایادی آقامحمدخان به سوی فاتح قاجار می رفت با خود این رباعی رازمزمه می کرد که «یارب ستدی مملکت از همچو منی/ دادی به مخنثًی، نه مردی،نه زنی/ از گردش روزگار معلومم شد/ پیش تو چه دف زنی، چه شمشیر زنی».شایددر این لحظه سخنگوی روزگار فریاد می زد که «خود به خود کرده را چه تدبیراست/این تو کردی نه کار تدبیر است»