فروشگاه آنلاین نرم افزار و بازی

عكس مي تواند به وسيله يك شخص ماهر چاپ شود تا كنتراست و بافت بيشتري داشته باشد، با اين حال در خلال تكثير و تجديد ماشيني، عكس به صورت خاص باقي مي ماند. در تكثير الكتريكي، مثل تلفكس، كمتر مداخله انسان وجود دارد. به علاوه، شرايط اصل بودن تبديل به يك سؤال مي شود. براي يك عكس، يك نگاتيو اصل وجود دارد كه مي تواند تجديد چاپ شود، بدون اينكه در اصل آن دخل و تصرفي شود ولي براي تلفكس نگاتيوي موجود نمي باشد. اصل آن كه ممكن است بر روي يك ديسك كامپيوتري باشد، يك شيء نيست؛ در عـوض يك سـري داده است كه بر روي يك مـاتريكس ذخـيره شـده انـد و مي توانند حتي در نمونه اصل آن تصحيح شوند يا تغيير يابند. بنابراين براي آن كمتر يك اصل منحصر به فرد و يونيك حفظ مي شود.

در اين دوره جديد، شهرسازي با دو ايده به هم پيوسته معرفي مي شود، نظريه fold و نظريه منحصر به فرد بودن (singularity) كه هر دو در پروژه Rebstockpark وجود دارند.

در اينجا اين بحث به وجود مي آيد كه منحصر به فرد بودن (singularity) مي تواند به صورت متفاوت از خصوصي بودن (individual) و ويژه و خاص بودن (particular) تعريف شود. در حالي كه خاص بودن (particular) مي تواند هميشه در مقابل عمومي بودن معني شود، يكتا و منحصر به فرد بودن (singularity) در مقابل مختص عموم بودن قرار نمي گيرد. منحصر به فرد بودن به اين معني نيست كه يك چيز يونيك و خاص يك نفر باشد. بلكه اين امكان را به وجود مي آورد كه در تكرار و تكثير، يك كپي متفاوت از كپي ديگر باشد.

اگر به يك المان fold شده نگاه كنيم، مي بينيم كه در هر مكان و در هر زمان (در هر آن كه يك تا به آن اضافه مي شود) شكلي منحصر به فرد دارد. بنابراين fold نمي تواند هرگز يك داده خنثي و بي واسطه باشد، آن هميشه يك آن و لحظه خواهد بود. درست مثل يك تلفكس كه با يك واسطه و هر آن خلق مي شود. اگر قرار بود كه پروژه Rebstock يك پروژه منحصر به فرد باشد پس بايد زمين آن نيز از شكل اوليه اش خارج مي شد.

It is a groundless ground

بنابراين Rebstock از fold به عنوان تلاشي براي رسيدن به شرايط منحصر به فرد بودن مكان و زمان استفاده مي كند. زمين آن در اصل جهان يك زمان را بين سطح و عمق قرار مي دهد. Fold منظري از منحصر به فرد بودن است و در هيچ زمان و مكاني يكي نيست.