فروشگاه آنلاین نرم افزار و بازی

انگيزه بايد اقتصادي باشد، به طوري كه ارسال بسته هايي با اولويت پايين، ارزان‌تر از ارسال بسته هايي با اولويت بالا باشد. از طرف ديگر فرستنده ممكن است اجازه داشته باشد بسته هايي با اولويت بالا را در شرايط بار كم ارسال كند. اما وقتي بار افزايش مي‌يابد بسته‌ها حذف مي‌شوند و كاربران تشويق به توقف ارسال آنها مي‌شوند.

روش ديگر اين است كه وقتي مداري مجاري فعال شد به ميزبانها اجازه داده شوند پا را از محدوديت تعيين شده در توافق نامه فرا نهد (مثلا از پهناي باند بيشتر از حد مجاز استفاده كنند) اما مشروط به اين كه ترافيك اضافي بعنوان اولويت پايين مشخص شود. اين راهبرد ايده بدي نيست. زيرا از منابع بيكار بهرت استفاده مي‌كند و علتش اين است كه ميبانها مي‌توانند تا زماني كه كسي از آن منابع استفاده نمي‌كند آنها را به كار گيرند در عين حال وقتي اوضاع سخت مي‌شود، براي اين كاربران حق ويژه‌اي ايجاد نمي‌كند.

تشخيص زودرس تصادفي

بديهي است كه اگر به محض كشف ازدحام به درمان آن بپردازيم، بهتر اين است كه اجازه دهيم اوضاع بدتر شود و سپس به آن بپردازيم اين مشاهده منجر به اين ايده مي‌شود كه قبل از پر شدن كل بافر، بسته‌ها از بين بروند. الگويتم معروف براي انجام اين كار RED (تشخيص زودرس تصادفي) نام دارد. در بعضي از قراردادهاي انتقال (از جمله TCP)، پاسخ به بسته مفقود شده اين است كه منبع كندتر شود. منطق اين عمل اين است كه TCP براي شبكه‌هاي سيمي طراحي شد و شبكه‌هاي سيمي قابل اعتماداند. لذا بسته‌ها اغلب به علت پر شدن بافر از بين مي‌روند تا در اثر خطاهاي انتقال، اين حقيقت مي‌تواند به كاهش ازدحام كمك كند.

وقتي مي‌گوييم بسته‌ها را تا بدتر نشدن اوضاع از ببين ببريم، علتش اين است كه زمان لازم براي بهتر كرد اوضاع را داريم. براي تعيين زمان شروع به از بين بردن بسته ها، مسيرياب‌ها ميانگين طول صف‌هاي خود را نگهداري مي‌كنند. وقتي ميانگين طول صف در خطي از حد آستانه‌اي تجاوز كرد، خط دچار ازدحام مي‌شود و عمل حذف بسته بايد شروع شود.

چون مسيرياب نمي‌تواند بگويد كدام بسته بيشترين مشكل را ايجاد كرد، انتخاب تصادفي بسته‌اي از آن صف، مناسب به نظر مي‌رسد.

مسيرياب چگونه بايد حذف بسته را به اطلاع منبع برساند؟ يك روش ارسال بسته چوك به آن اين است كه شرح آن گذشت، مشكل آن روش اين است كه بار بيشتري را در شبكه‌اي كه دچار ازدحام شده است ارسال مي‌كند راهبرد ديگر اين است كه بسته انتخاب شده حذف شود و هيچ گزارشي به منبع ارسال نگردد. منبع سرانجام متوجه عدم اعلام وصول مي‌شود و از عمل حذف بسته باخبر مي‌گردد. چون مي‌داند كه بسته‌هاي حذف شده منجر به ازدحام شده اند، عمل ارسال را كند ميكند. اين بازخورد ضمني فقط وقتي كار مي‌كند كه منبع با از دست دادن بسته‌ها سرعت انتقال خود را كاهش دهد در شبكه‌هاي بي سيم كه از دست دادن بسته‌ها بيشتر به خاطر اختلال در پيوند هوايي است نمي‌توان از اين روش استفاده كرد.