فروشگاه آنلاین نرم افزار و بازی

وظایف سازمان بهزیستی

بی تردید، سلامت جسم و جان و روان، زیربنایی ترین عامل پیشرفت و تکامل جامعه است. امروزه برای دست یابی به این هدف، با اجرای برنامه های پیش رفته بهداشتی و بهزیستی در بسیاری از کشورهای توسعه یافته، افراد ناتوان جامعه از دوران شیرخوارگی تا سالخوردگی تحت مراقبت قرار دارند تا سلامتشان تأمین شود. یکی از وظایف سازمان بهزیستی، کمک به تأمین نیازهای افراد و خانواده های بی سرپرست و ایجاد زمینه های مناسب برای خودکفایی آنان است. این سازمان، ساختاری است که به طور علمی به بررسی نارسایی ها و مشکلات اجتماعی می پردازد و از نیروی متخصصان و کارشناسان علوم اجتماعی و بهداشتی برخوردار است و معضل های اجتماعی را از ریشه درمان کند و از بین ببرد.

زنان و کودکان بی سرپرست

از مهم ترین برنامه های سازمان بهزیستی، سرپرستی و کمک مالی به زنان و کودکان بی سرپرست است. در هر جامعه افرادی هستند که جزو گروه های آسیب دیدگان اجتماعی شمرده می شوند. در این میان، باید فرزندان بی سرپرست، بدسرپرست یا محروم از پدر و مادر را جزو این گروه قرار داد. همچنین زنان آبرومند و بی سرپناهی هستند که برای تأمین مخارج زندگی تحت پوشش این سازمان قرار گرفته اند. این گروه نیز که هم نیازمند کمک مالی برای گذران زندگی خود هستند و هم به برنامه های مشاوره ای در زمینه تربیت و تعلیم فرزندان و مشکلاتشان نیاز دارند، از برنامه های سازمان بهزیستی بهره مند می شوند.

بهزیستی و طرح درمان اعتیادTC

طرح درمان اعتیاد اجتماع مدارTC ، یکی از خدمات سازمان بهزیستی کشور برای مددجویان نیازمند است. در این شیوه، دارو درمانی وجود ندارد و محور و هدف درمان، تغییر در شیوه زندگی و بازتوانی و توان بخشی در شخص بر اساس یادگیری اجتماعی و قواعد زندگی اجتماعی است. TCبرنامه درمانی درازمدت است که با نظام نظارتی قوی برای معتادان طراحی شده و به شکل کاملاً علمی جای گزین مراکز بازپروری پیشین در کشور گردیده است. از دید این نوع درمان، سم زدایی کافی نیست و می تواند آغازی برای بازگشت دوباره به اعتیاد باشد. در درمان اجتماع مدار TC، به درمان همه جنبه های رفتاری، شناختی، هیجانی و جسمانی معتاد می پردازند و از بیمار خواسته می شود آن گونه رفتار کند که باید باشد، نه به صورتی که اکنون رفتار می کند.

تأمین اجتماعی

مفهوم تأمین اجتماعی، بیشتر با مفهوم هایی چون رفاه اجتماعی، بیمه های اجتماعی، خدمات اجتماعی، تعاون اجتماعی و تعادل اجتماعی هم معناست و در برخی موارد نیز به معنای واژه هایی چون کمک اجتماعی و معاونت متقابل هم سوست. انسان نیز بر اساس طبیعت و نیاز خود، زندگی اجتماعی را برگزیده است.

بنابراین، جامعه انسانی مجموعه ای به هم پیوسته است و فطرت انسان و نیازمند اجتماعی، آنان را به پیوند و وابستگی به نیروهای فکری، عملی و علمی یکدیگر دعوت می کند. بر همین اساس، انسان هیچ گاه از رابطه با دیگران بی نیاز نیست و در همه حال به یاری دیگران نیاز دارد. پس هرگاه این رابطه و پیوند با تعهد و احساس مسئولیت متقابل همراه باشد، اثر نیک و ارزنده ای در بهبود وضعیت اجتماع ایجاد می کند. در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است که فرمود: «مؤمنان در نیکی کردن، مهربانی و دل سوزی در مورد یکدیگر، همچون تن واحدند که اگر جایی از آن دردمند شود، باقی اعضا در بیداری و سوز آن هم دردی می کنند.

تأمین اجتماعی؛ تجربه تاریخی انسان

انسان به کمک فطرت و خردی که خداوند به او بخشیده، در طول تاریخ به بسیاری از حقیقت ها پی برده و در کنار پیشرفت علمی، به پیشرفت های اجتماعی رسیده است. تأمین اجتماعی، یکی از دستاوردهای تجربی بشر است. در طول تاریخ، بشر دریافته که گسترش فقر در جامعه، به افزایش ناهنجاری های اجتماعی مانند دزدی، بزه کاری، جرم و جنایت یا تکدی گری می انجامد و آسیب آن به همه افراد جامعه می رسد. بنابراین در دو قرن اخیر، انسان ها برای رفع نیاز طبقات کم درآمد جامعه، به فکر چاره افتادند. با تکامل تدریجی اندیشه بشر در طول تاریخ و آگاهی او به حقوق خود، تأمین اجتماعی عمومی شکل گرفت تا حداقل سطح زندگی را برای همه افراد جامعه فراهم آورد.

گرد آوری شده ازلینک

http://nyfiresh.blogsky.com/1390/04/29/post-717/