فروشگاه آنلاین نرم افزار و بازی

تمسخر شاه قجر و شعله ور کردن آتش کینه

اشتباه دیگری که شعله های بیشتر آن فاجعه را موجب شد تمسخر آقا محمد خان وسرودن و خواندن اشعار هجو برای او بود.هر شامگاه از فراز برج هایی که بهدروازه وصل بود، عده ای که به آنها نقاره چی می گفتند پس از نواختن طبل ودهل و دادن شعارهایی که غروب را اعلام می کرد و ضوابط ویژه شب را یادآور میشد اشعاری در هجو آقامحمدخان می خواندند.

روایت تاریخی دیگری نیز حضور زنانکرمانی را در این صحنه نشان می دهد که عصر هنگام بر بلندیها رفته و دستهجمعی این خان قاجار را به تمسخر می گرفتند.به این دلیل بوده، که آتش کینهدیوانه ای که بی می مست و بی شراب شوریده بوده، شعله ور شده است.

اصولا مردم کرمان در برخورد با تازه واردها اعم از همسایه یا دوست جدید،چنان از خود بیخود می شوند و او را سنگین بر می دارند که زود شانه هایشانزیر این بار خم شده و چاره ای جز زمین گذاردن این بار گران ندارند به همیندلیل است که گفته می شود کرمانی ها خوش استقبال و بد بدرقه اند.

اما واقعیتاین نیست که آنها بد بدرقه هستند بلکه استقبال و کرامت و احسان بیش ازاندازه آنها موجب خستگیی و ناتوانی در ادامه راه می شود لذا بجاست اینمکرمت بیش از حد و بیخود شدن در گرامیداشت تازه واردین و افراطی هاییآنچنانی را به عنوان نقص و عیب این مردم قلمداد کنیم.