فروشگاه آنلاین نرم افزار و بازی

بند آغازین مقاله های مقدمهدار از چهار ویژگی ساختاری برخوردار است. اولین ویژگیاهمیت حیاتی جمله اول است؛ زیرا در مقدمه، شروع مناسب یک مقاله ایجاب میکند کهجملة اول با دقت و در پیوند با کل نوشتار انتخاب شود.

ویژگی بعدی، بهرهوری ازجملات محرک برای ایجاد جذابیت در ذهن خواننده و جلب توجه وی میباشد. اینخصوصیت با روشهای متفاوتی پیوند میخورد که در میان آنها دو روش قیفی و طرحسؤال، کاربرد بیشتری دارند.

در روش قیفی تلاش میشود تا با محدود نمودن حیطه سخنبر موضوع اصلی مقاله تمرکز شود. در روش طرح سؤال نیز، جلب توجه خواننده با طرح وتبیین چند پرسش صورت میگیرد. سومین ویژگی، وجود جمله انتقالی در بند آغازیناست.

جمله انتقالی جملهای است که ذهن خواننده را از جملههای ابتدایی مقدمه بههدف اصلی مقاله و طرحواره آن حرکت میدهد. در نهایت آخرین ویژگی، قرار گرفتنجلمه موضوعی یا طرحواره در پایان مقدمه میباشد.

در جملة موضوعی، خواننده ازطرح کلی نوشتار آگاهی مییابد و چارچوب پیرویشده در متن را میشناسد.

ویژگیاخیر نشان میدهد که جمله پایانی، بند آغازین برترین جمله است، گرچه جلمه ابتداییمقدمه نیز اهمیتی حیاتی دارد. خلاصه سخن اینکه بند آغازین مقالة مقدمهدار باتوجه به اهمیت جمله اول و استفاده از جملههای محرک و جمله انتقالی، بر جملهموضوعی تمرکز میکند تا ذهن خواننده را برای پذیرش متن آماده سازد. (برای درک صحیحساختار مقدمه به نمودار شماره یک نظر کنید)

ساختار متن: دومین و اصلیترین بخش ساختاری مقالههای پژوهشی، "متن" آن است. متن،استخوانبندی یک نوشته است که جان کلام را عرضه مینماید.