فروشگاه آنلاین نرم افزار و بازی

فرد در این دوران هنوز دید روشنی از مسئولیت پذیری ندارد. فاقد پختگی وبلوغ لازم برای درگیری بامشکلات زندگی است.

در این دوران فرد در اوج توجه به خود و خودشیفتگی است ، خود را کانون توجه قرار می دهد و عقاید دیگران را نمی پذیرد.

اگر هم مجبور به پذیرش عقاید و افکار همسرخود شود چون جنبه تحمیلی واجباردارد، ناچاراست از عقایدش دست بکشد در نتیجه همیشه احساس نارضایتی می کند.

از طرفی دختران در سن پایین تر از 18 سال از رشد جسمی کافی برای باروری برخوردار نیستند واز این جهت دچار مشکلات جسمی خواهند شد.

درسنین بالای سی سال هم فرد بسیارحساس می شود، چون رشدکرده وآمادگی پذیرش مسئولیت دارد ولی ازدواج اوبه تعویق افتاده ممکن است ازلحاظ روانی و عاطفی دچار مشکل شده باشد و چون عقاید و نگرشهایش جاافتاده و تغییر درآنها بسیار مشکل است به سختی می تواند باهمسرش کناربیاید و ناسازگاری به کرات دیده میشود.

باروری خانمها هم در سنین بالای 30 سال می تواند خطرات جسمانی برای جنین و مادر به دنبال داشته باشد .

مناسب ترین سن ازدواج بین بیست تاسی سالگی است که فرد ازلحاظ عاطفی وروانی رشد کرده ومعیار وملاک های واقعی را شناخته وبه خاطر به تعویق افتادن نیاز هایش دچار مشکل نیست وسلامت روانی اش بهم نخورده است.

ممکن است در یک ازدواج سن زن نسبت به مرد بیشتر باشد اگراختلاف سنی زن با مرد زیاد نبوده و نیز از لحاظ موقعیت ظاهری تفاوت زیادی نباشد از نظر سایر شرایط ذکرشده تناسب وجود داشته باشد ازدواج آنان می تواند مقرون به موفقیت باشد مشروط به اینکه برتری سنی زن نسبت به مرد منجر به تضعیف مدیریت مرد نشود.