مهندسی ژنتیک و زیست فناوری نوین

در دهه 1980 ، زیست فناوری پیشرفتچشمگیری داشت که از قابلیت اتصال مولکولهای جدا شده از منابع مختلف در محیطآزمایشگاه نشات می‌گرفت.

این اتصال ژن را در DNAدست ورزی ژنتیکی می‌نامند و چون پژوهشگر به نوترکیبی تناوب ژنی که از قبلوجود داشته می‌پردازد تا ترکیب جدید را بوجود آورد آن راDNA نیز می‌نامند.
فناورینوترکیبی DNA ، بیشتر در زمینه تولید پروتئینها کاربرد تجاری داشته است. این فناوریقادر است بسیاری از پروتئینهایی را که فرآورده‌های بی‌واسطه یک ژن هستند و اساسا اهمیت درمانی دارند تولید کند.

امروزه قابلیت اتصال ژنها انقلابی درصنایع بر پا کرده است و ثمره آن توسعه بی‌شمار فرآورده‌های جدید و بهبود فرایندهایشناخته شده فعلی است.